Bizim çocukluğumuz var ile yok arasında geçti deyim yerindeyse. 1980′in 90′lara doğru aktığı ikinci yarısında başlayan yaşam maceramız her şeyi dolu dolu yaşadığımız zamanlar olarak kaldı aklımızda. Her şey azdı ama anlamlıydı yapabildiklerimiz… Evimiz, ailemiz, komşularımız, mahallemiz, arkadaşlarımız, okulumuz kısacası ...

Küçük mersin ağacının yanındayım. Dışarıdayım… Akşamüzeri evimizdeki tüm lambalar sarı ışıklar saçıyor. Çok kalabalık avlumuz… İnsanlar avludaki koca kapıdan içeri giriyor sürekli. Domates fideleri var, basmamalıyız onlara! Fidan ocağının ortasındayız… Ezildi bütün fideler… Dedem kızmadı hiç… Dedem ağlıyor… Dışarıda bekleyen ...