“Gözden uzak gönülden ırak” demiş atalarımız. Demişler demesine de neden demişler, nasıl demişler muamma. Gözden uzak olan gönülden ırak olsa anneannelerimiz, babaannelerimiz cepheye veya çalışmaya gönderdikleri aslan gibi yarenlerini paşalar gibi bekleyebilirler miydi, yürekleri yangın yeri, cepheden gelecek ucu yanık ...

Zaman sevdiklerimizi bir bir çalıyor bizden. Ne kadar üzülsek de, geri gelmiyor bir daha o günler. Ara sıra rüyalarıma ziyarete gelir anaannem, uykudan kalktığım zaman acı gerçekle tekrar, yüz yüze gelirim. Ölüm ayrılığının, ne kadar zor olduğunu düşünüp, içim acıyarak ...