“UMUT” koymuştu minik kuşun adını, küçük kız. Her sabah, yeni güne uyandığında; yanına ilk gelen UMUT olurdu. Gözyaşlarının uykuya yenilip de, kuruyan damlacıklarını da Umut silerdi, minicik diliyle. Göz göze gelirler, bakışırlardı. Masmavi tüylerini, boynuna boynuna dolardı kanat çırpışlarıyla. Odanın ...

Devamı »