Esritilmiş bir yalnızlık kokusu vardı aklımın duvarlarında… Kapı açık kalmış, fark edemedim. Ne varsa içeride talan etmişler, yıkıp dökmüşler. Zaman zaman geliyorlardı sanırım kırık dökük halleri ile yıpranmış duygular, sonradan anladım. Artık sızıların yok olduğunu, acımadığımı, kanamadığımı, sancımadığımı, dar vakitlerde ...

Devamı »