Zorlu geçen kış köylüye illallah dedirtmişti. Artık soğuklar sona ermiş, bahar gelmişti. Güneş sıcak yüzünü yavaş yavaş gösteriyor, lakin tamamen ısıtmıyordu. Sadece havanın donduran ayazını almıştı. Doğa da, yavaş yavaş uyanmaya başlamış, kışın bembeyaz karın örttüğü akasya, ıhlamur, erik, elma ...

Muavine teşekkür edip, otobüsün önünde durduğu yazıhanenin az uzağında, camında büyük harflerle “ÇAY” yazan kafeteryaya doğru yürüdüm. Bitişiğindeki poğaçacıdan poğaça aldım. Poğaçalara birer sanat eseri gibi emek verilmişti. Elime aldığımda değme sanatçıya taş çıkarırcasına şekillendirilmiş poğaçaların önceki günden kaldıklarını taş ...

Uzun zamandır hasret kaldığı köyüne dönmenin huzurunu,  sevincini  ve coşkusunu hissediyordu yüreğinde… Etrafını merakla izliyor, hiç bir ayrıntıyı kaçırmamaya özen gösteriyordu. Kavak ağaçlarının en yüksek tepesine doğru  baktı. Ağaçların dallarının arasından yayılan ışık hüzmesi gözünü kamaştırıyordu. Çocukken yaptığı haylazlıkları hatırlayıp ...

Göç, altmışlı yıllarda başlamıştı. İnsanlar, tarla-traktör parası için bir kaç yıllığına buraya geldiklerinde üç nesil kalacaklarından habersizdi. Toplu halde (Heim) hanlarda kalıyor, tek kelime yabancı dil bilmeden başlarını sallayarak, komik hareketlerle kendilerini ifade etmeye çalışıyor, böylelikle hayatta kalma savaşı veriyorlardı. Bir zaman ...

Yıl 1993 Neşâtî’nin “bile” redifli gazelinden aşağıdaki beyti yazmışım defterime. Hatırlıyorum da defalarca okumuştum bu şiiri. En çok da bu ilk beyti beğenmiştim. Sen gittin ama hasretin canımda kaldı. Yani beni özleminle bırakıp gittin. “Gittin ammâ ki kodun hasret ile ...