Okul yıllarında sık sık gelirdik Milli Kuvvetler Caddesi’ne. Yine sessiz ve ıssız bir pazar günü… Yalnız başıma avare avare dolaşıyorum kepenkleri kapanmış boş mağazaların önünde. Duruyorum, cansız mankenlere bakıyorum ve senin gülen yüzün beliriyor karşımda. Öylece hiç kımıldamadan bakıyorsun bana, ...

Güneş dağların ardından bayramı müjdeleyerek yeniden doğuyordu. Ramazan ayının coşkusu bitmiş, her yeri tatlı bir bayram telaşı kaplamıştı. Kalabalıktan uzak, küçük bir köyde, tahta kulübede yaşayan yaşlı teyze yatağından zar zor ayağa kalktı. Ağrıları iyice artmıştı. Kulübenin tek odasında yaşamını ...

Teknolojiye esir olmuş çocukların gözlerindeki ışığın nasıl söndüğünü, aynı evde oturan bireylerin nasıl yabancılaştıklarını, teknolojinin hayatımızı nasıl talan ettiğini ve güzel olan bütün duygularımızı nasıl çaldığını gördükçe kendi çocukluğum aklıma geldi. Gerçekten bir insanın ana vatanı  çocukluğuymuş. Bizler  çocuklarımızı gerçek ...