Abdullah’ın dükkanına uğradığımda başı önüne eğik, tezgahtaki aletle kalıba sıkıştırdığı anahtarı çoğaltmakla meşguldü, tezgahın önünde bekleyen müşterisi için. “Hayırlı işler” deyince başını kaldırdı, beni fark etti. “Ooo hocam hoş geldin” deyip tekrar başını işine çevirdi. Bende anahtar çoğaltacaktım, hanımda unutkanlık hat safhada; anahtarları kaybediyor ...

Ne zaman yüreğim acısa ya da kafamda soru işaretleri cereyan etse bir yazma isteği hasıl oluyor içimde. Direk kalem, kağıda sarılma isteği. Yazım baya bir kötü. Bu arada ortaokuldayken yazıma benden daha fazla kafayı takan Hamit hocam bana sayfalarca yazı ...