Önünde koca bir ömür olduğuna inanırsın. Çok kolay kaybedersin bu yüzden. Son model cihazlar bile üç ay sonra eskimiş oluyor. Böyle bir çağda yaşıyoruz. Hiçbirini kaybetmekten korkmuyoruz. Nasıl olsa yenisini daha iyisini alırız ya…Sadece kullandığımız cihazları mı? İnsanları da kaybetmekten ...

Ne zordur yalnızlık! Mezar gibi soğuk ve ürkütücü… Duvarlar üstüne üstüne gelir. Gözün çalmayan telefonda, kulağın ise kapı zilinde takılıp kalmıştır. Beynini küçük kurtçuklar gibi kemiren düşünceler, bir türlü rahat bırakmaz olur. Düşündükçe bunaltır, bunaldıkça vicdanla birleşerek  benliğini esir alır. ...

Sen düştüğünde gözlerime çokça hırpalandı ömrüm. Hem gelmiştin ömrüme, ömrümden daha büyük anlamlarınla, hem kalmamıştın, ömrümü bir gün bile ömür yapacak kadar. Şimdi zaman aktıkça doluyor kalbime. Duygularım boğuluyor, yüzemiyor hiçbir anlam sensiz. Ancak kabullendim kalmayışını, kader mürekkebinin vuslat yazmadığı ...

Herkesin bir hikayesi vardır ardında, kimselere söyleyemediği… Kimi geride bırakır sevdiğini, kimi ise geride kalandır sevdiğinden. Kimi vazgeçer onun bıraktığı tüm hayallerden, kimi ise hayalleri için vazgeçer tüm benliğinden. Herkes bırakmıştır birilerini arkasında… Kimi bir faili meçhul bırakır karanlık sokaklarda, ...

 Esritilmiş bir yalnızlık kokusu vardı aklımın duvarlarında… Kapı açık kalmış, fark edemedim. Ne varsa içeride talan etmişler, yıkıp dökmüşler. Zaman zaman geliyorlardı sanırım kırık dökük halleri ile yıpranmış duygular, sonradan anladım. Artık sızıların yok olduğunu, acımadığımı, kanamadığımı, sancımadığımı, dar vakitlerde ...

Kimsesiz mektup olur mu hiç? Evet olur… Tıpkı kimsesiz insanlar gibi kimsesiz mektuplar da olur. Hiç bir yerde yazılıp, hiç bir yerden çıkıp, hiç bir yere giderler. Kimsesiz mektuplar olur evet. Tıpkı kimsesiz insanlar gibi. Bir kimse yüzünden veya ömür ...

Sıcak yaz gecelerinin uykusuz saatlerinde sestin, gölgeydin, eştin ruhuma. Kimsenin bilmediği küçük bir dünya yaratmıştım, içinde sen ve ben olan. Anlatsak kimsenin anlamayacağı eşsiz bir saadetti, gecenin zifirini aydınlatan cümleler eşliğinde sabahlamak. Bedenlerimizle değil belki ama ruhlarımızla birbirimize karışmak. Aynı ...

Biz yalnız kadınların kaderidir biraz bu, kendi kendine yetinmek... Tanrı bunun için mi bizi kuvvetli yaratmıştır yoksa kuvvetli olduğumuz için böyleyizdir bilinmez. Sonuçta kendi inançlarımız ve doğrularımız doğrultusunda, vicdanımız rahat, kafamız dik yaşamak için seçtiğimiz bir yol bu. Bazen zorlu ama temiz. Her türlü zorluğuna rağmen kendi kendimize ihanet etmemiş olduğumuzun bilinci bizi ayakta tutan.